Wat een prachige vlucht naar Skardu! We hadden 45 minuten vertraging. Ik had een plaats bij de nooduitgang. De Boeing steeg op en binnen 10 minuten zaten we al tussen de sneeuwtoppen.
Het was prachtig. Het Vliegtuig vloog er tussendoor en landde midden in de koude woestijn. Zo noemen ze dat. Een hele grote landingsbaar midden in het zand. Met een bus naar de aankomsthal.
Natuurlijk werd mijn visum gecontroleerd en daarna konden we naar het hotel. Daar was iedereen in gereedheid om de training te beginnen. Dat was wel even schrikken want ik was er net en had nog niks klaar. Gelukkig legde Tamseela het Worldprojects uit en kon ik beginnen.
De cirkel van gastvrijheid, het gastvijheidsmodel passeerde de revue. Er werd uitstekend meegedaan. De behoefte en verwachtingen werden opgeschreven en ingevuld in het schema. Uiteindelijk kwamen we uit bij de belevenis van de gast.
Na een korte break deel 2. De typen gasten en daaraan gekoppeld de klachtenbehandeling. Het werd een waar spectaken maar zeer leerzaam. Er passeerden volop onderwerpen en vragen en zo vloog de tijd om en was het tijd om te stoppen ivm de Ramadan.
Na een uurtje rust reden we naar een groot stuwmeer waar de wind gierde. Toen naar een enorme rivier, blijkt de grootste in Pakistan en de mees blauwe. Op de nauwe wegen van uitsluitend zand hield ik mijn hart soms wel vast. ook bezochten we een grote rots met een Boeddha. We klommen er heen. Best bijzonder om dit te zien.
Bij terugkomst nog iets gegeten en dan naar bed. Morgen wacht de dag naar Hunza. Daar zijn we 2 dagen en vertrekken we in de avond om zondag weer terug te vliegen naar Islamabad.
fijne Avond (het is bij jullie 3 uur eerder)
helaas kan ik geen foto’s uploaden. daar is het internet te slecht voor,
